Op stap met de oudjes!

Vandaag ben ik een dagje uit geweest met een aantal bejaarden uit een tehuis. Er zijn een aantal studenten van de school die daar vrijwilligerswerk doen. Zij hadden een uitje georganiseerd naar Mitado del Mundo. Het park dat dat volledig in het teken staat van de Evenaar vlak bij Quito.

Om dit uitje te kunnen doen hadden ze een aantal vrijwilligers nodig. Natuurlijk stond ik klaar om gezellig met de mensen zonder tanden op stap te gaan!

Toen we het bejaardentehuis binnen liepen moest ik wel een klein beetje lachen. Niet zo aardig natuurlijk, maar sommige mensen zagen er gewoon echt bejaard, ik herhaal, bejaard uit! Maar ze waren allemaal zo lief! Bij binnenkomst werden we gelijk omhelst en gekust.

De bejaarden stonden allemaal in de rij om mee te gaan. Maar niet iedereen kon mee want we hadden maar 30 plaatsen en er zitten 250 bejaarden. Er was al eerder een uitje geweest naar de dierentuin, dus de mensen die al naar de dierentuin waren geweest mochten niet mee.

Na een uur zat iedereen dan eindelijk in de bus. Die mensen lopen pas echt langzaam en moesten allemaal geholpen worden.

In de bus een gezellig salsamuziekje op en op z´n Hollands lekker mee klappen. Toen was de dag voor de bejaarden volgens mij al goed!

Aangekomen bij het park moesten we iedereen weer uitladen en waren we weer een uur verder. Toen zijn we naar het beeld dat midden op de evenaar staat gelopen. Ondertussen werd er nog door een bejaarde dame even geplast met de rok aan en de benen wijd! Onderbroeken hebben ze hier gewoon niet, makkelijk, want dan kan dus je plassen wanneer je maar wilt.

Het waren echt bejaarden, dus een stukje wandelen ging niet en voor sommigen was het stukje wandelen naar het beeld in het park al te ver.

In het park hebben we gezellig met z´n allen een ijsje gegeten. Er waren zelfs bejaarden bij die het ijsje al lekker vonden met het plastic er nog om heen. En als je dan het plastic er af haalde dan keken ze je een beetje wazig aan.

Na het ijsje hebben we een spel gedaan. Dit spel deed ik thuis op school ook met de kleuters. Je hebt een groot kleed en daar gooi je ballen in. De ballen moet je dan proberen in het kleed te houden. Of de bejaarden het snapte dat weet ik niet, maar ze vonden het echt geweldig om te doen.

Iedereen weer in de bus en vijf minuten later weer uit de bus om te gaan eten in een restaurantje. Sommige moesten geholpen worden met eten maar de meeste konden het wel zelf. De soep in de lepel haalde niet altijd de mond maar, uiteindelijk waren wel alle borden leeg. Hierna kwam de kip met rijst. Even geholpen met de kip snijden en daarna zelf heerlijk gegeten.

Wat een vermoeiende dag zeg, maar ik heb er wel een voldaan gevoel van gekregen. Die mensjes hadden de dag van hun leven! En ik ook, als ik zag hoe die mensen genoten van alleen al het in de bus zitten.

Toch weet ik nu wel zeker dat dit ik hierin niet mijn toekomst zal zoeken. Het is erg leuk, en heb veel plezier gehad, maar wel voor één dag!

Liefs Esther
P.S.
De mensen hier zijn niet allemaal zo klein hoor!