De drie meren en dr. Esther...

Omdat het gisteren dag van de arbeid was had ik geen les. Dus ging ik samen met nog een paar studenten en een leraar de drie meren bij Otavalo bezoeken.

Als eerst gingen we ontbijten bij een soort van bakkertje. Deze bakker stond bekend om de heerlijke koekjes (soort toast). Wij mochten heerlijk smullen van deze koekjes samen met een caramelsausje.
Na de bakker zijn zijn we naar het middelpunt van de aarde geweest, de evenaar! Er is vlak bij Quito een park waar je de evenaar kan bezoeken maar daar schijnt niet de echte evenaarlijn te zijn. Waar ik gisteren was is de echte geografische Evenaar.

Ook heb ik nog eventjes voor doktertje gespeeld. Lourens, één van de studenten, sprong uit een boom waardoor zijn schouder uit de kom vloog. Hij had mij vorige week verteld dat dat wel vaker gebeurde, en hij had uitgelegd wat ik dan moest doen. Dit was dan het moment waarop ik het echt moest doen. Wat eng was dat! Hij had zo veel pijn dat hij niet zo goed kon vertellen wat ik moest doen dus ik probeerde maar te doen wat hij me ooit had uitgelegd. Gelukkig ging het goed maar ik moest echt hard drukken om zijn schouder weer in de kom te krijgen. Na dat gedaan te hebben trilde ik helemaal maar was trots op mezelf dat ik hem heb geholpen.

Na het bezoek aan de evenaar zijn we naar het San Pablo meer gereden. Hier ga ik over vier weken ook mijn project doen. Het is een meer midden in de bergen en echt supermooi! Wel zie je daar wederom dat er veel armoede heerst in Ecuador. Naast waar ik foto's stond te maken van het meer en de bergen, stond een vrouwtje haar kleding te wassen in het water van het meer.

Na het San Pablo meer zijn we naar het Cuicocha-meer gegaan. Dit moest een geweldig kratermeer zijn maar na een half uur omhoog te hebben gewandeld zagen we helemaal niets. Het was een en al mist en het zicht was nul. Toen zijn we weer naar beneden gelopen en hebben we met een boot een rondje over het meer gevaren. Zoals ik al zei is het een kratermeer van een actieve vulkaan, daardoor zag je steeds luchtbelletjes in het water omhoog komen. Erg grappig!

Gelukkig kan het weer hier met de minuut veranderen dus na het boottochtje waren alle wolken weg. Wij weer omhoog voor een geweldig uitzicht, nou dat was het nu ook echt!

Toen we wilde vertrekken deed ons geweldige autobus het niet meer. Dat werd dus duwen voor de mannen want de vrouwen hoefden niet te helpen van onze gids. Gelukkig deed hij het gelijk weer zodat we naar het laatste meer konden rijden.

Het derde meer was zo bijzonder dat ik zelfs de naam niet meer weet... Daar hebben we weer een tochtje gedaan met een boot en gewaterfietst op een waterfiets uit 1800. Hij viel bijna uit elkaar! Toen we eindelijk op weg waren begon het superhard te regenen! Maar lang leve de paraplu. Dus met een paraplu en een waterfiets zaten wij midden op een saai meer!

Als afsluiting van de dag hebben we een heerlijke pizza gegeten en is iedereen weer naar huis gegaan.

Morgen ga ik gezellig met oudjes uit een tehuis naar Mitad del mundo. Het museum/ park over de evenaar. Meer daarover lezen jullie morgen of anders overmogen wel.

Liefs Esther