Inca-trail: Geveld door de hoogte...

Lieve allemaal,

Jullie zien het al goed aan de kop van het berichtje, we hebben de Inca-trail helaas niet uitgelopen.

Op zondag zijn we naar Riobamba gegaan en hebben daar een nachtje geslapen. Deze nacht hebben we niet zo heel lekker geslapen. We weten niet waardoor het kwam want het was een goede kamer.

De volgende dag zijn we rond een uur of elf met de bus naar Alausi gegaan, zo´n twee uur ten zuiden van Riobamba, waar we werden opgepikt door onze gids.

Met de gids gingen we naar Achupallas, een klein bergdorpje op 3300 meter. Hier hebben we weer een nachtje geslapen. Ik heb daar heerlijk geslapen maar Mike heeft de hele nacht wakker gelegen. Heel vervelend want de volgende dag moesten we 6 uur gaan wandelen.

Die ochtend voelde Mike zich al niet helemaal lekker. De gids had een heerlijk ontbijtje voor ons gemaakt en zelfs daar kon Mike niet echt van genieten. Iets dat redelijk vreemd voor hem is. Maar na een paar aspirines en een paar koppen cocathee ging het beter en zijn we op stap gegaan.

Het lopen ging echt heel goed en de gids zei zelfs weer dat we heel snel waren. Maar na vier uur wandelen keek ik achter me en zag daar een heel zielig, strompelend, met capuchon op groen mannentje lopen. Mike voelde zich echt heel rot. Tijd voor een lange pauze zodat hij even bij kon komen. Na kwartiertje zijn we weer gaan wandelen maar deze wandeling duurde niet lang want Mike werd heel misselijk, zo misselijk dat het broodje van de lunch er gewoon weer uit kwam. Zo zielig echt! Hij zat daar op de grond en kon gewoon niets meer. Helemaal slap echt.

Ik heb nog lief aangeboden om een ezeltje te halen maar een echte bikkel loopt natuurlijk gewoon door dus om 14.00 uur bereikten we het eerste kamp op 4200 meter.

Hier was de ezel-man ons tentje al aan het opzetten zodat Mike gelijk het bed in kon. De hele middag hebben we in bed gelegen om bij te komen. We konden ook niet zo veel want we zaten midden in de bergen en het was heel koud.

Om half zes stond ons avondmaal klaar en zijn we gaan eten. Althans, ik kon lekker gaan eten, Mike had niet zo´n trek... en heeft alleen wat bouillon gedronken en is daarna weer in bed gaan liggen omdat hij zich zo vermoeid en misselijk voelde.

Om 19.00 uur kreeg ik het echt koud en het enige wat ik tegen de kou kon doen was in mijn slaapzak kruipen. Dit heb ik dan ook maar gedaan. Zo vroeg moet je nog niet gaan slapen dus hebben we maar domme spelletjes gedaan zoals, wie ben ik, waar ben ik, wat ben ik. Best gezellig zo saampjes in de tent.

Om 21.00 uur zijn we proberen te gaan slapen maar op die hoogte lukt dat niet ze best. Ieder uur waren we weer wakker, dus van een goede nachtrust is het niet echt gekomen. Vervelend, maar gelukkig hadden we er allebei last van. Mike werd ook steeds wakker van de kou. En dat ondanks dat hij in een slaapzak lag waar de Mount Everest mee bedwongen kon worden, kleding aan had en een muts op z´n hoofd had zitten! Het was dus nog niet helemaal goed met hem...

Die nacht hebben we ook maar besloten om terug te gaan. ´s Ochtends voelde Mike zich al wel weer iets beter, maar dat kwam waarschijnlijk door de cocathee en de aspirines. Ook regende het en was het koud en mistig, en dat motiveerde onze beslissing des te meer.

We hebben de tent gepakt, de ezeltjes weer beladen en onze veters weer goed aangetrokken om weer een paar uur terug te wandelen. Gelukkig ging dat beter dan de dag ervoor en waren binnen vier uur alweer beneden. Daar stond er al een taxi op ons te wachten die ons naar de grote weg bracht waar we de bus naar Cuenca konden pakken.

Daar zitten we nu dan ook weer. Gisteren zijn we eind van de middag aangekomen en direct naar het hostel gegaan waar we drie weken geleden ook al waren. Bij aankomst wisten we dat het een goede beslissing was om terug te gaan want Mike stortte weer helemaal in.
In het hostel gelijk een warme douche genomen waar hij wel een beetje van opknapte. Toen een hapje gaan eten. Hier kreeg ik niet echt de tijd voor, want Mike viel bijna met z´n neus in de soep en wilde alleen maar naar bed. Dat toen ook maar gedaan en vanochtend heerlijk wakker geworden en een redelijke goede nacht gehad.

Vandaag gaan we lekker rustig aan doen, zo even de stad en in vanmiddag lekker naar termale baden en het Turks stoombad. Hier hebben we nu nog twee nachten en vliegen dan weer terug naar Quito om ons op te maken voor onze terugreis van aanstaande maandag.

Veel liefs,

Mike en Esther.